مدیریت مصرف بنزین در ماههای آتی به یک دغدغه بسیار مهم برای مردم تبدیل شده و راهکارهای زیادی برای این موضوع گفته میشود. اما یکی از نکات مهم در زمینه مدیریت بنزین، مسائلی است که در بحث بنزین یارانهای و آزاد وجود داشته که در این مطلب به آنها اشاره میکنیم.
در مقالات دیگر چرخان به نکاتی در رابطه با روشهای صرفه جویی اشاره کردیم و جزئیات مختلفی از سهمیه بندی بنزین را مطرح نمودیم ولی در این مقاله قصد داریم به نکاتی اشاره کنیم که به طور کلی به اصل بحث استفاده از بنزین یارانهای و آزاد پرداخته و پیشنهادهایی را در رابطه با این دو موضوع عنوان میکنیم.
یکی از اتفاقاتی که در حال حاضر شاهد آن هستیم، عجله مردم برای مصرف بنزین سهمیهبندی شده و یارانهایست! بدیهی است که این سهمیه تخصیص داده شده دیر یا زود مصرف خواهد شد و کفاف کل ماه را نخواهد داد ولی عملا امکان پس انداز کردن آن را از بین میبرد. بسیاری از مصرف مردم در روزهای عادی ماه برای رفت و آمد در شهر بوده و با سوختگیری چند لیتری نیز قابل حل است.
پیشنهاد ما برای شما این است که اگر استفاده چندانی از خودرو ندارید، ترجیحا کل یا بخشی از سهمیه بنزین خود را برای ماههای بعد ذخیره کنید. با ذخیرهسازی سهمیه بنزین، عملا مسافرتهای احتمالیتان ارزانتر تمام خواهد شد و سنگینی هزینههای مربوط به سوخت این مسافرتها روی دوشتان سنگینی نخواهد کرد. به طور مثال به سفرهای نوروزی خود فکر کنید که با وجود هزینههای سنگین خرید لباس و سایر وسایل ضروری، هزینه بنزین نیز بسیار بالا خواهد بود و تحمل این هزینه سنگین برایتان دشوار خواهد بود.
یکی دیگر از رفتارهای عجیبی که از سوی مردم دیده میشود، فروش سهمیه بنزیشان است که برای رفع امورات روزمره انجام میشود. اما شما باید بدانید که اگر در حال حاضر نیز نیازی به سهمیه بنزیتان نداشته باشید، در آینده نزدیک این نیاز ایجاد خواهد شد و همین پولی که از طریق فروش بنزین به دست آوردید، به راحتی از دست خواهد رفت و چه بسا که در موقعیت بدی این اتفاق رخ بدهد!
از دیگر توصیههایی که به نظرمان گفتنش خالی از لطف نیست، مساله انی هست که با روشهای مختلف قصد ضرر رساندن به شما دارند. در بعضی از موارد با ترفندهایی همچون افزایش سهمیه بنزین با ترفندهای گوناگون گرفته و یا شارژ دوباره سهمیه ماهانه که طبیعتا به هیچ وجه امکانپذیر نیست.
همچنین حتی الامکان از قرض دادن کارت سوخت خود به دیگران بپرهیزید و آنها را به استفاده از کارت سوخت شخصیشان تشویق کنید. البته بدیهی است منظور ما خانواده درجه یک شما نیست و طرف صحبت ما افرادی غیر از خانواده درجه یک شماست. در بسیاری از موارد سو استفادههایی از کارت سوخت شخصی شما انجام میشود که از جمله آن میتوان به خرید بنزین برای مقاصد غیرقانونی اشاره کرد! طبیعتا پس از ورود پلیس برای پیگیری موضوع، فرد مالک کارت سوخت نیز یکی از ارکان تشکیل دهنده متهمین ماجرا خواهند بود.
به طور کلی نکات جزئی دیگری نیز در این موضوع میتوان مطرح کرد ولی طبیعتا بسیاری از آنها تکرار مکررات بوده ولی قطعا رعایت آنها بسیار مفید خواهد بود.
منبع : چرخان
آیا تاکنون به این موضوع فکر کردهاید که در هنگام کشیدن ترمز دستی بهتر است دکمه آن را فشار دهید یا خیر؟ استدلال کسانی که این دکمه را فشار میدهند در این رابطه این است که با فشار ندادن این دکمه، دندانههای چرخ دنده از بین خواهند رفت. به نظر میرسد بسیاری از مردم این موضوع را باور دارند که واقعا جای افسوس دارد زیرا این تصور اشتباه است. در واقع شما نباید در هنگام کشیدن ترمز دستی، دکمه آن را فشار دهید. برای درک بیشتر این موضوع بهتر است نگاهی به چگونگی کارکرد ترمز دستی بیاندازیم.
ترمزدستی در گرداگرد یک پین میچرخد و کابلی را که به لنتهای ترمز متصل است بالا میکشد. برای قفل کردن ترمز دستی در همین موقعیت، قطعه چرخ دنده مانندی وجود دارد که از یک براکت به همراه دندانه ها و ضامن تشکیل شده است. این ضامن از طریق میله فشار به دکمه لمسی متصل میشود. در پشت دکمه لمسی، یک فنر قرار دارد. برای قفل شدن ضامن در بین دندانه های براکت چرخ دنده، ضامن باید در جهت مخالف فشرده شود که این کار توسط فنر پشت دکمه انجام میشود. این فنر دکمه را به سمت بیرون رانده و میله را میکشد که به نوبه خود باعث میشود ضامن به دور پین بچرخد و بین دندانههای براکت چرخ دنده قرار گیرد.
عکس بالا تصویری از مکانیزم ترمز دستی یک مرسدس قدیمی است که از گوگل دانلود کرده ایم و شما میتوانید در آن براکت چرخ دنده را مشاهده کنید. همانطور که مشاهده میکنید دندانه ها اندکی ساییده شده اند اما این امر مشکلی را برای عملکرد ترمز دستی ایجاد نمیکند زیرا ضامن در بین دندانهها و نه در بالای آنها قرار گرفته است. تا زمانی که اکثر دندانهها سالم باشند دستگاه قفل میشود و نیروی کافی را برای نگه داشتن ضامن در بین دندانهها ایجاد میکند و این دقیقا همان نقطه ایست که مشکل در آن نهفته است.
در اغلب موارد اشکال از فنر ارتجاعی پشت دکمه لمسی است اما وقتی که ترمز دستی، به خوبی قفل نمیشود اکثر افراد تصور میکنند که اشکال از چرخ دنده است درحالیکه بیشتر وقتها این فنر است که دچار مشکل میشود. هنگامی که نیروی متغیری بصورت مداوم به میله ترمز دستی اعمال میشود، میله به راحتی تغییر شکل میدهد و عملکرد فنر نیز تا حد زیادی به میزان مقاومت میله فی در برابر تغییر شکل بستگی دارد. اما وقتی که پوشش فی فرسوده میگردد، مقاومت کمتری در برابر تغییر شکل خواهد داشت و این امر عملکرد فنر را نیز تحت الشعاع قرار میدهد. اگر این اتفاق بیافتد اعمال نیروی بسیار کمتر، ضامن را بین دندانههای براکت چرخ دنده قرار میدهد و مکانیسم قفل شدن دچار اشکال میشود. این اتفاق ممکن است گاه و بی گاه رخ دهد اما حدودا بعد از چند ماه این اتفاق به کرات رخ خواهد داد.
حالا بهتر است که به استدلال اصلی خود بازگردیم و به این سوال پاسخ دهیم که آیا فشار دادن دکمه در هنگام کشیدن ترمز دستی بهتر است یا خیر. اگر نمیخواهید که مکانیزم ترمز دستی دچار اشکال شده و دستگاه فرسوده شود، باید تا حد ممکن نیروی کمتری به فنر وارد کنید زیرا اعمال فشار زیاد به فنر عاملی است که به راحتی آن را دچار نقص میکند. لذا میتوان نتیجه گرفت که نباید دکمه را در هنگام کشیدن ترمز دستی فشار داد بلکه باید اجازه دهید مکانیزم چرخ دنده خودش این کار را انجام دهد، لذا تنها باید در مواقع اضطراری از این دکمه استفاده کنید (برای آزاد کردن ترمز دستی). در واقع با فشردن مداوم دکمه در هنگام کشیدن ترمز دستی، عمر فنر به نصف کاهش خواهد یافت و به همین دلیل است که در بیشتر اوقات ترمز دستی زودتر از زمان مورد نظر دچار نقص میشود.
منبع : چرخان
شاید شنیده باشید که سیتروئن زانتیا خودروی نا ایمنی است. بعضا افرادی هم پیدا میشوند که اطلاعات خودرویی خوبی دارند و در جواب میگویند: تست تصادف انجام شده برای این خودرو مربوط به فاز ۱ است، نه فاز ۲! امروز قصد داریم نگاهی دقیقتر به ایمنی این خودرو داشته باشیم؛ پس در ادامه با ما همراه باشید.
سال ۱۹۹۲ میلادی یعنی چیزی درحدود ۲۵ سال پیش، سیتروئن خودرویی به نام زانتیا (Xantia) را معرفی و تولید کرد؛ خودرویی که در کلاس C یا همان خودروی متوسط شهری قرار داشت .
زانتیا در دو اتاق متفاوت طراحی و تولید شد. یکی از این کلاسها، استیشن است و دیگری ناچبک (notchback) که بعضل هاچبک (hatchback) و سدان (Sedan) هم خطاب قرار میگیرد. اگرچه از اتاق اول یعنی استیشن در ایران خبری نشد اما اتاق دوم را زیاد در کوچه و خیابانهای شهر دیدیم. خودرویی که طراحی متقاوت، ظاهر پشتی بین یک خودروی سدان (صندوقدار) و هاچبک داشت.
سیتروئن سرانجام تصمیم گرفت در سال ۲۰۰۲ میلادی این خودرو را از خط تولید کشور خود خارج کند. جالب اینجاست، زمانیکه زانتیا در بازار جهانی درحال توقف تولید بود، سایپا آن را به بازار ایران عرضه کرد. شرکت سایپا در پاییز سال ۱۳۸۹ بعد از اتمام قرارداد ۱۰ سال تولید زانتیا در ایران، به عمر این خودرو پایان داد. آمار از تولید ۱۰۰ هزار دستگاه زانتیا در طول این مدت خبر میدهند.
این خودرو ظاهر شیک، بهروز و جوانپسندی دارد. همچنین هندلینگ و سیستم تعلیق این خودرو همیشه مورد تحسین قرار گرفت اما این نکات مثبت هیچوقت باعث نشد که بر ضعف ایمنی این خودرو سرپوش گذاشته شود. سیتروئن زانتیا در سال ۱۹۹۷ میلادی در تست تصادف یورو انکپ شرکت کرد و نتوانست نتایج مطلوبی کسب کند. در ادامه میتوانید تست تصادف زانتیا را ببینید.
زانتیا در سال ۱۹۹۷ میلادی با تغییرات ظاهری همراه بود که از آن به عنوان نسخه فیسلیفت زانتیا یاد شد. این بهروزرسانیها در ظاهر بیرون، نمای داخلی، اضافه شدن دو کیسهی هوای سرنشینان جلو به صورت استاندارد و افزایش استحکام اتومبیل همراه بود. اگرچه نمونهی مورد آزمایش در تست یورو انکپ مربوط به نسخهی بهروزرسانی شدهی زانتیا یعنی فاز ۲ نبود اما به بعضی از جدیدترین تجهیزات ایمنی مثل کیسههای هوا مجهز بود.
ممکن است خودرو دوستان زیادی در مورد ارتقای ایمنی نمونهی جدیدتر زانتیا صحبت کنند، اما این اختلاف در حدی نبود که حتی بازتاب موثری در رسانههای خارجی داشته باشد. از آنجایی که فقط مدل اول در تست ایمنی یورو انکپ شرکت کرده، مطالعات ما بر اساس گزارشات تحلیلشدهی همین مدل است. با احتساب به همین نتایج، زانتیا در تست تصادف ایمنی یورو انکپ نتوانست حتی دو ستاره زرد رنگ ایمنی را بهطور کامل تصاحب کند! با این حال دو ستارهی حدودی همین خودرو بیشتر مدیون کیسهی هوا و طراحی مناسب کابین در پایین داشبورد است.
داستان از این قرار است که ضعف در طراحی پلتفرم و شاسی، نمای بیرونی خودرو و استحکام بدنه باعث شده تا شاهد ایمنی نامطلوب سیتروئن زانتیا باشیم. این ضعف طراحی در برخورد زانتیا با مانع از جلو کاملا مشهود است. در برخورد از جلو، نه تنها بخش جلوبندی اتومبیل نابود شده، بلکه ترکش این فاجعه تا نیمهی انتهایی ماشین هم میرسد! اگر یادتان باشد در تست ایمنی تندر ۹۰ گفتیم اتومبیلهایی پیدا میشوند که بر اثر برخورد، آثار تخریب تا شعاع گستردهای از اتومبیل را در برمیگیرد؛ زانتیا مثال بارز چنین خودرویی با ایمنی کم است.
شاید کیسهی هوای سرنشینان جلو، از برخورد مستقیم سر به داشبورد جلوگیری کرده باشد اما تخریب قسمت جلویی خودرو، تا خوردن سقف، تاب برداشتن در و ستونهای جلو و میانی باعث شده تا جان سرنشینان در خطری جدی باشد. اتومبیل در برخورد ۴۰ درصد از جلو با مانع نرم، به سمت کنار پرت میشود؛ به دیفرانسیل و موتور آسیب جدی وارد میشود و ستون، در و رینگها کج میشود. در تست تصاد، بجز آسیب مهلک به سرنشینان، صدمهی مالی جبران ناپذیری هم به اتومبیل وارد شده است.
مچ پا، ران و سینهی راننده به ترتیب اندامهایی هستند که در تصادف، احتمال آسیبدیدگی زیادی دارند. کیسهی هوا توانسته تا حد زیادی سر و گردن راننده را در وضعیت ایمن قرار دهد. به لطف طراحی خوب کابین، ساق پای راننده وضعیت ایمنی در هنگام تصادف دارد. همچنین سر، گردن و پاهای سرنشین شاگرد در وضعیت ایمنی قرار دارند. به طور کلی سینهی سرنشینان جلو به علت جمع شدن خودرو در تهدید بیشتری قرار دارد.
در تست تصادف از بغل، باز شاهد آسیب جدی به سرنشینان هستیم. این بار سر، گردن و سینه از بخشهای آسیبدیدهی آدمکهای تست تصادف است. بر اثر ضربه، احتمال برخورد محکم سر و گردن سرنشین به ستون میانی وجود دارد که قطعا آسیب وارد شده میتواند نتایج دلخراشی به جا بگذارد. شکم در وضعیت ایمنی قابل قبول و پاها در ایمنی نسبتا کاملی هستند. بر اثر برخورد مانع متحرک به کنارهی اتومبیل، درها خم میشوند، شیشهها شکسته میشوند، سقف تاب برمیدارد، شاسی تا حدی براثر ضربه خم میشود و در صندوق باز میشود.
زانتیا مورد آزمایش تنها یک ستاره از چهار ستاره ایمنی عابر پیاده را از آن خود کرد. این نشان میدهد که عابر پیاده بر اثر برخورد احتمال آسیب دیدگی زیادی دارد. احتمال دارد بر اثر برخورد، سر و گردن به شیشه و بالای در موتور برخورد کند و پاها بر اثر برخورد سپر اتومبیل آسیب ببیند.
البته این نکنه را در نطر داشته باشیم کخه بسیاری از خودروهای دهه ۹۰ میلادی امتیاز مشابهی در تست ایمنی دریافت کردهاند. با این حال سیتروئن زانتیا خودرویی با ایمنی پایین ارزیابی میشود. بارها در رسانههای خبری خودرو مورد انتقادهای شدید قرار گرفته است. برخلاف ایمنی ضعیف زانتیا، ویژگیهای مثبتی در این خودرو دیده میشود؛ طراحی بهروز و جوانپسند، پیشرانهی نسبتا قدرتمند، شتاب و سرعت بالا و تعلیق مهندسی و خوب نسبت به زمان خود. اما جای سوال مهمی باقیست؛ چرا زانتیا با ایمنی بسیار پایین به عنوان خودروی پلیس نامحسوس در کشور استفاده شد؟
درست است، سواری نرم، هندلینگ خوب و شتاب و سرعت برای تعقیب از ویژگیهای یک خودروی مناسب برای نیروی پلیس هر کشوری باشد، اما خود ایمنی کم، تهدیدی جدی برای نیروهای تلاشگر پلیس کشور و هموطنان عزیزمان است و نمیتوان به آسانی چشمپوشی کرد.
منبع : دیجی کالا مگ و https://car.ir/
اگر قصد خرید سدان خانوادگی زیر 40 میلیون تومان را دارید و فضای بزرگ کابین و صندوق بار در اولویت تان باشد، باید به سراغ اعضای خانواده پژو و سمند بروید. اما نسخه های تکراری و از مدافتاده این خانواده را فراموش کنید. چرا که حالا انتخاب های به روزتری مثل سمند سورن با پیشرانه توبوشارژ و پژو پارس با پیشرانه معروف TU5 پیش رویتان قرار دارند. استفاده از این موتورها در سدان های خانواده سمند و پژو باعث شده تا مثل قدیم این خودروها مصرف سوخت بالایی را به شما تحمیل نکنند و نسبت به قبل راندمان بهتری داشته باشند.
در 10 سال گذشته خانواده پژو پارس با توجه به ظاهر معقول و عامه پسند، همیشه وضعیت مناسبی در بازار ایران داشته است. اما یکی از مهم ترین مشکلات پژو پارسی بهره گیری از پیشرانه 1.8 لیتری با تکنولوژی قدیمی بود که باعث می شد این خودرو از نظر مصرف سوخت مقرون به صرفه نباشد. اما مدتی است ایران خودرو پیشرانه TU5 متعلق به پژو 206 تیپ 5 را جایگزین پیشرانه قدیمی XU7 کرده تا علاوه بر عملکرد بهتر، مصرف سوخت پایین تری داشته باشد. طراحی ظاهری پارس دست نخورده باقی مانده و تنها مواردی جزیی نظیر اضافه شدن راهنما به آینه های جانبی و استفاده از رینگ های آلومینیومی 5 پره در بدنه پارس تغییر کرده اند. قلاب بکسل هم چنان به عنوان یکی از نقاط ضعف در نمای قسمت رو به رو به شمار می رود.
در نسخه LX کابین تغییرات زیادی را تجربه کرده که از مهم ترین آنها می توان به داشبورد جدید با طراحی متفاوت اشاره کرد. این داشبورد جدید طراحی بهتر و مدرن تری از قبل دارد اما نمی توان به روی افت کیفیت آن نسبت به قبل چشم پوشی کرد. البته بهره گیری از امکانات مناسب در این رده قیمت قایع شده تا افت کیفیت کابین را فراموش کنید. در نگاه اول تنظیم برقی پشتی صندلی جلو و قرارگیری دکمه های تنظیم سیستم صوتی روی فرمان جلب توجه می کند و سیستم تهویه مطبوع نیز به صورت اتوماتیک تنظیم می شود.
هر 4 شیشه و آینه های جانبی به صورت برقی تنظیم می شوند و قابلیت تاشوندگی آینه های جانبی رفاه مناسبی هنگام پارک کردن خودرو به ارمغان می آورد. پارس هم چنان یکی از جادارترین خودروهای این رنج قیمت است و هیچ ایرادی به فضای صندلی های جلو و عقب و صندوق بار 470 لیتری وارد نیست.
یکی از ضعف های پارس جدید عدم هم خوانی پیشرانه و وزن سنگین بدنه است. موتور TU5 با حجم کم تر (1.6 لیتری) اما به لطف بهره بردن از 2 میل سوپاپ در بالا (16 سوپاپ) توانایی تولید 108 اسب بخار قدرت و 142 نیوتن متر گشتاور را دارد و مصرف سوخت اش در بهترین حالت به 7.5 لیتر در 100 کیلومتر می رسد که با توجه به ثابت ماندن حجم باک (70 لیتر) کم تر از قبل پای مالک اش را به پمپ بنزین ها باز می کند.
نفوذ صدای پیشرانه نسبت به قبل کم تر شده اما به خاطر تقسیم وزن نامتقارن، بیش تر وزن روی محور جلو سنگینی می کند و ضربات این قسمت بیش تر از ردیف عقب است که به باعث می شود قطعات کم کیفیت پس از مدتی به سر و صدا بیافتند. ضرایب دنده های 3 و 4 سبک است دنده 5 فقط به عنوان اوور درایو برای کاهش مصرف سوخت مورد استفاده قرار می گیرد که همین عامل باعث شده تا در شیب های تند برای حفظ کشش خودرو نیاز به مع های متوالی داشته باشید. پیشرانه پرقدرت تر اما وزن بیشتر نسبت به قبل باعث شده تا پارس TU5 از نظر شتاب اولیه تفاوتی با مدل مجهز به پیشرانه 1.8 لیتری نداشته باشد.
سورن ویرایشی تغییر شکل یافته با چراغ ها و جزییاتی متفاوت با سمند معمولی است. سمند خودرویی جادار و خانوادگی است، اما میان خریداران به تنبلی و سنگینی مشهور است. به همین دلیل اکثر کسانی که با بودجه معمولی به دنبال چاشنی هیجان نیز هستند، قید سمند را می زنند. اما ایران خودرو با عرضه سمند سورن توربو نیازهای این بخش از بازار را نیز پاسخ داده است.
طراحی کابین تفاوت هایی با سمند معمولی دارد و چیدمان قسمت مرکزی کنسول جلو تغییر کرده و اکثر ادوات کابین در قابی عمودی قرار گرفته است. رنگ بندی تیره کابین نیز زیبا و همه پسند است. می توان کیفیت کابین را در رده متوسطی ارزیابی کرد. فضای کابین و صندوق بار سمند نیز برای همه ثابت شده و کاملا به درد استفاده خانوادگی و سفرهای چندنفره می خورد.
اما از همه اینها که بگذریم، به مهم ترین تفاوت سورن توربو با یک سمند عادی می رسیم. امروزه اکثر خودروسازان جهان برای کاهش مصرف سوخت و بالابردن بازده پیشرانه های کم حجم، از سیستم پرخوران یا توربو استفاده می کنند. ایران خودرو هم در سال های اخیر تحقیقات گسترده ای روی پیشرانه های جدیدش انجام داده و از شرکت های بزرگ خارجی کمک گرفته است.
پیشرانه EF7 نیز میوه یکی از این همکاری هاست که در این نسخه به یک توربو شارژ مجهز شده است. این پیشرانه 1.7 لیتری توان تولید 155 اسب بخار قدرت را دارد که تقریبا با قدرت یک مزدا 3 با موتور 2 لیتری برابر است. هم چنین گشتاور تولیدشده نیز 215 نیوتن متر است. شتاب گیری سورن توربو در دنده یک و از دور 2000 به بعد، رنگ و بوی متفاوتی با سمند معمولی دارد. چرا که توربوشارژر از دور 2200 وارد مدار می شود. البته در سربالایی ها شاهد کمی افت کشش هستیم و برای استفاده از حداکثر قدرت، موتور باید در دور بالا نگه داشته شود. قطعات این پیشرانه توربو نسبت به یک EF7 عادی مورد بهینه سازی قرار گرفته و بازطراحی شده است. هم چنین پیشرانه با توجه به کیفیت سوخت کشور طراحی شده تا درگیر مشکل هایی که خودروهای توربو با بنزین بی کیفیت دارند (ناک زدن و خودسوزی) نشود. افزون بر اینها تغییراتی در ضرایب دنده ها داده شده و سیستم ترمز نیز مورد بازنگری قرار گرفته است. به علاوه بوست توربو علی رغم توان بیش تر پیشرانه روی PSI 5.5 قرار گرفته تا ضرایب اطمینان بیش تر و استهلاک پیشرانه کم تر شود.
سورن توربو هم کابین جادار یک سمند خانوادگی را دارد و هم می توانید با آن لذت راندن یک خودرو توربو و چابک را تجربه کنید. در عین این که مثل سایر مالکین خودروهای توربو لازم نیست با مشکلات رایج نظیر کیفیت بنزین دست و پنجه نرم کنید. در مقابل ظاهر متناسب و هم چنان جذاب پارس باعث شده تا این سدان کهنه کار علی رغم قدیمی شدن، نزد کسانی که علاقه ای به خودروهای چینی ندارند هم چنان محبوب باشد و از بازار خرید و فروش مناسبی بهره ببرد. البته فکر می کنیم وقتی پدال گاز سورن توربو را تخته کنید و مثل یک غزال تیزپا برانید چهره و پرستیژ جاافتاده پارس را حتما فراموش خواهید کرد. پس اگر جوان هستید، شک نکنید می توانید با سورن توربو لذت یک رانندگی هیجانی را در کلاسی بالاتر از این قیمت تجربه کنید.
در بازار کشور ما خودروهای میانرده فراوانی وجود دارند که بخش عمدهای از آنها توسط شرکت ایران خودرو به بازار عرضه میشود. اغلب این هاچبکها و سدانهای میانرده و اقتصادی به دو پیشرانه EF7 و TU5 مجهز شدهاند؛ از همین رو در این مقاله تصمیم بر آن شد تا از میان معدود پیشرانههای موجود در بازار کشور موتورهای TU5 و EF7 را مورد بررسی قرار دهیم و مشخصات آنها را با یکدیگر مقایسه کنیم.
ناگفته نماند که خودروهای میانرده کشور ما به موتورهای دیگری مانند XU7 و K4M نیز مجهز شدهاند، اما موتورهای TU5 و EF7 در حجم گستردهتری از خودروهای حال حاضر بازار کشورمان مورد استفاده قرار گرفتهاند.
موتور TU5
TU5 یکی از متداولترین پیشرانههای گروه خودروسازی پژو سیتروئن (PSA) محسوب میشود که در بسیاری از محصولات اقتصادی و میانرده این شرکت مورد استفاده قرار گرفته است. این پیشرانه عضو کوچکی از پیشرانههای سری TU شرکت PSA است که نمونه اولیه آن در سال 1986 بهجای موتورهای سری X در محصولات پژو سیتروئن مورد استفاده قرار گرفت. در کشور ما این موتور اولینبار با پژو 206 تیپ 5 در دسترس خریداران داخلی قرار گرفت و از همان بدو ورود با ویژگیهایی همچون استهلاک کم، مصرف سوخت بهینه و توان خروجی قابل قبول موفق شد نظر اغلب خریداران ایرانی را به سوی خود بکشاند.
TU5 به نوعی نمونه ارتقا یافته موتور TU3 محسوب میشود که پیشتر روی پژو ۲۰۶ تیپ دو امتحان خود را پس داده بود، اما TU3 از مشکلات متعددی برخوردار بود و از نظر شتاب و قدرت نیز ضعفهای فراوانی داشت. به همین دلیل پژو سیتروئن دست به کار شده و با کمک مهندسین خبرهاش، موتور بهروزرسانی شدهای را تحت عنوان TU5 روانه بازار کرد.
ایپکو شرکت تحقیق، طراحی و تولید ایران خودرو محسوب میشود که فعالیتهای خود را از سال 1376 آغاز نموده است. در سال 1383 این شرکت تصمیم گرفت تا در پروژهای به نام EF7 زمینه طراحی و تولید موتور ملی را فراهم کند. پس از تحقیقات فراوان و همکاری با شرکت F.E.V آلمان، ایپکو موفق شد در اسفند سال 1385 از اولین نمونه موتور EF7 رونمایی کند. EF7 یک موتور چهار سیلندر خطی 16 سوپاپ است که از لحاظ ساختار شباهت فراوانی با موتورهای K4M یا حتی TU5 دارد، اما در مقایسه با دو پیشرانه نام برده شده از تطبیقپذیری بیشتری با گاز طبیعی برخوردار است.
در سالهای آغازین عرضه خودروهای مجهز به پیشرانهEF7، برخی از مشتریان از بروز مشکلاتی در سیستم برق و بخشهای دیگر شاکی بوده و تعمیرکاران نیز به دلیل عدم آشنایی با برخی ویژگیهای آن در کنار کمبود قطعات یدکی بسیار ناراضی بودند؛ هرچند اکثر این مشکلات پس از سال 1392 حل شد و اعتراضات نیز تا حدودی فرونشست.
موتور TU5
همانطور که پیشتر نیز اشاره شد، در مقایسه موتور TU5 و EF7 نقش خودروهای داخلی بسیار پررنگ بوده و ایرانخودرو در اغلب تولیداتش از میان این دو موتور یکی را برگزیده است. موتور TU5 که برادر بزرگتر TU3 محسوب میشود، ابتدا بر روی ۲۰۶ تیپ ۵ سوار شده و آن را به یکی از محبوبترین هاچبکهای بازار ایران تبدیل کرد. عملکرد TU5 روی تیپ ۵ به قدری خوب بود که عده بسیاری از علاقهمندان حوزه خودرو، هنوز هم آن را یکی از بهترین خودروهای جادههای ایران در این رنج قیمتی میدانند؛ اما پس از ۲۰۶ تیپ ۵، ابهت TU5 نیز رو به افول گذاشته شد و بعدها که بر روی خودروهایی نظیر پژو پارس، ۴۰۵، رانا و H30 Cross قرار گرفت، دیگر قادر به جلب رضایت صاحبان خود نشد. هرچند که مزایایی همچون عملکرد نرم و کم صدا یا مصرف سوخت بهینه، همچنان بخشی از نظرات مثبت خریداران را برای این پیشرانه به همراه داشت.
نام موتور EF7 به نوعی با نام خانواده سمند گرهخورده و اغلب دارندگان خودرو سمند، این پیشرانه را با همین خودرو میشناسند. از آنجایی که EF7 اولین موتور رسمی پایه گازسوز کشور است و گاز سوخت اصلی برای احتراق این پیشرانه محسوب میشود، استفاده از آن بسیار مقرون به صرفه بوده و توجه خریداران زیادی را به خود جلب کرده است. مهمترین مزیت موتور EF7 همین قابلیت دوگانهسوزی آن است و با صرفنظر از مواردی چون ایجاد مشکل برقی در مدلهای اولیه، میتوان آن را یک پیشرانه قابل اطمینان دانست.
مقایسه موتور TU5 و EF7
در مقایسه موتور TU5 و EF7، حال زمان آن فرارسیده تا مشخصات فنی موتور EF7 و مشخصات فنی موتور TU5 را زیر ذرهبین برده و ببینیم کدام موتور نسبت به دیگری برتری دارد؟!
TU5 با 16 سوپاپ و حجم 1587 سیسی خود قادر به تولید 105 اسب بخار قدرت و 142 نیوتنمتر گشتاور است. این موتور در سدان سنگین وزنی همچون پژو پارس عملکرد ضعیفی داشته و موجب شکایت برخی خریداران و رانندگان شده است، اما شتاب و قدرت این موتور بر روی پژو 206 تیپ 5 بسیار مناسب بوده و حتی هنوز هم مثالزدنی است.
تنها با یک کلیک میتونی تا 30 دقیقه بعد خودروت رو با طرح فروش فوری همراه مکانیک به پول نقد تبدیل کنی
اما مقایسه موتور TU5 و EF7 که گویای شباهت این دو موتور در بخش سوپاپ است، به ما میگوید که توان EF7 بیشتر از TU5 بوده و با حجم 1646 سیسی توان تولید 115 اسب بخار قدرت و 157 نیوتنمتر گشتاور را دارد. همانطور که اشاره شد، EF7 تا حدودی با خودرو سمند عجین شده و در حال حاضر صاحبان این خودرو نیز از عملکرد موتورهای دوگانهسوز خود راضی به نظر میرسند. در مجموع مشخصات فنی EF7، برتری اندکی نسبت به TU5 داشته و نشان دهنده پیشی گرفتن آن در رقابت فعلی است.
مقایسه موتور TU5 و EF7 به ما نشان میدهد که هر کدام از این پیشرانهها دارای ویژگیهای منفی و مثبت متعددی بوده و نمیتوان یکی را با اختلاف زیاد برنده رقابت مذکور خواند.
به عنوان مثال اکنون میدانیم که موتور TU5 به دلیل سابقه درخشان خود در ۲۰۶ تیپ ۵، تولید صدای کم و مصرف سوخت مناسب مورد توجه عدهای از خریداران و منتقدان قرار دارد. این در حالی است که موتور EF7 مشخصات فنی قویتری داشته و از آنجایی که یک دوگانهسوز مطرح در کشور محسوب میشود، علاقهمندان خاص خود را به دست آورده است. محبوبترین عملکرد این پیشرانه نیز روی خودرو سمند بوده و حضور آن در جادههای کشور بر روی همین خودرو نیز غیرقابل اغماض است.
کلیک کن و عضو کانال تلگرام همراه مکانیک شو تا فیلمهای جذاب خودرو مورد نظرت رو ببینی
در واقع از مقایسه موتور TU5 و EF7 میتوان نتیجه گرفت که نکته اصلی در تولیدات داخلی، مسئله هماهنگسازی پیشرانههای مذکور با خودروهای مختلف بوده و اکثر نیتیهای کنونی نیز به دلیل کمبود این چنین هماهنگیهایی در مدلهایی چون پژو پارس TU5 یا پژو 405 SLX است.
منبع : https://www.hamrah-mechanic.com/
هیچ دو موتوری در خودروها یکسان نیستند و هر موتوری مشخصات مختص خود را دارد و طراحان نیز بسته به کاربری هر خودرویی سعی می کنند تا بهترین موتور را برای آن خودرو طراحی کنند. از موتور های 4 سیلندر خطی گرفته تا موتورهای W16 در اتومبیل ها مورد استفاده قرار می گیرند اما برخی موتورها هستند که عملکردی فراتر از همتایان خود دارند. برای مثال مرسدس بنز پراجکت وان به موتور 1.6 لیتری V6 و 4 موتور برقی مجهز است که مجموعا 1100 اسب بخار قدرت را تولید می کنند.
در ادامه می خواهیم به معرفی 10 موتور بپردازیم که با در نظر گرفتن تعداد سیلندر ها قوی ترین موتورهای کلاس خود هستند. در ادامه همراه خودروبانک باشید.
1. موتورهای 8 سیلندر
موتور V8 یخزگ با حجم 5 لیتر
خودروهای اسپرت و قدرتمند زیادی همانند شورولت کوروت، فراری 458 و مکلارن 720S هستند که از موتورهای V8 بهره مندند اما یخزگ در مقایسه با تمامی این خودروها با اختلاف زیادی قوی تر است. موتور هشت سیلندر مورد استفاده در یخزگ آگرا RS قوی ترین موتور هشت سیلندر موجود در بازار است و می تواند 1360 اسب بخار قدرت را تولید کند.
البته حفظ چنین جایگاهی توسط یخزگ خیلی طول نخواهد کشید چون رقابت در این کلاس به شدت شدید است و به زودی هنسی، خودروی ونوم F5 را عرضه خواهد کرد که به موتور هشت سیلندر 7.4 لیتری با قدرت 1600 اسب بخار مجهز خواهد بود.
تولید آگرا RS هم اکنون به پایان رسیده است اما هنسی ونوم F5 به زودی وارد بازار خواهد شد.
2. موتورهای 2 سیلندر
موتور 900 سی سی فیات
موتور فیات 500 حجمی کمتر از یک لیتر دارد اما به توربوشارژر TwinAir مجهز است و می تواند 103 اسب بخار قدرت تولید کند.
گرچه این موتور بهترین موتور 2 سیلندر اتومبیل است اما در دنیای موتورسیکلت ها موتورهایی با این حجم و یا با این تعداد سیلندر قدرت بهتری را تولید می کنند. برای مثال موتور 2 سیلندر دوکاتی 1299 می تواند 207 اسب بخار قدرت تولید کند.
3. موتورهای 4 سیلندر
موتور 2 لیتری مرسدس AMG
موتور 2 لیتری AMG که در مدل های A کلاس، CLA و GLA مورد استفاده قرار می گیرد قوی ترین موتور 4 سیلندر موجود است و می تواند 375 اسب بخار قدرت تولید کند.
البته این موتور را نمی توان بهترین 4 سیلندر دانست چون میتسوبیشی لنسر اولوشن X FQ MR که در بازار اروپا عرضه شده بود می توانست 440 اسب بخار را از موتور 4 سیلندر خود بیرون بکشد. اما این خودرو دیگر در بازار عرضه نمی شود و تنها 50 دستگاه از آن به تولید رسید.
4. موتورهای 3 سیلندر
موتور 1 لیتری اکوبوست فورد
موتور 3 سیلندر 1 لیتری اکوبوست فورد می تواند 136 اسب بخار قدرت تولید کند و قوی ترین موتور 3 سیلندر موجود در بازار است.
حضور این موتور نیز در این لیست خیلی طولانی نیست و به زودی فورد فیستا با موتور 1.5 لیتری سه سیلندر جدید خود که 197 اسب بخار قدرت دارد وارد بازار خواهد شد.
منبع : https://www.khodrobank.com/
هاچبکها یکی از محبوبترین مدلهای خودرو در دنیا هستند؛ این ماشینهای جمعوجور بهعنوان خودروهای شهری برای رانندگی در مسیرهای پرترافیک و پرپیجوخم و پارک راحت در خیابانهای شلوغ جان میدهند.
از دیگر مزایای این خودروها که باعث شده در سرلیست محبوبترینها قرار گیرند، وزن کم آنهاست که باعث شتاب بسیار بالاتر در رانندگی میشود. علاوه بر این امتیازات، مصرف سوخت پایین آنها هم باعث شده خودروهای هاچبک بهعنوان خودروهای اقتصادی در جوامع مختلف شناخته شوند. اگر قصد خرید یک خودرو هاچبک را دارید گزارش پیشرو را از دست ندهید.
خودروهای هاچبک ظاهر خاص به خودشان را دارند؛ طراحی نمای عقب این مدل خودروها با سایر مدلها متفاوت است و به اعتقاد بسیاری از مشتریان و هواخواهان این ویژگی هاچبکها، شخصیت خاصی به آنها میبخشد. امروزه ماشینهای هاچبک طرفداران زیادی در اقصی مختلف دنیا دارند که البته عمده طرفداران آنها از میان نسل جواناند.
از سوی دیگر خودروهای نوع هاچبک بهدلیل ویژگیهایی همچون جمعوجوری و اشغال فضای کم، خودرویی مناسب برای استفاده روزمره شهروندان امروزی که عموما در کلانشهرها زندگی میکنند بهشمار میروند. با داشتن یک خودرو هاچبک دیگر نگران پیدا کردن یک جای پارک وسیع در شهر نخواهید بود و بهراحتی میتوانید مکانی برای پارک کردن در شلوغیهای شهر پیدا کنید.
حال اگر بخواهیم وضعیت این خودروها را در ایران مورد بررسی قرار دهیم، ابتدا باید به این نکته اشاره کرد که تا پایان سال ۹۶ هاچبکهای برندهای معروف کرهای و ژاپنی مانند هیوندا و میتسوبیشی قیمت متعادلی داشتند و افراد بیشتری توان خرید این خودروها را داشتند. اما از اوایل سال ۹۷ با وجود تورم و افزایش نرخ دلار، قیمت این مدل خودروها ناگهان بهشدت افزایش یافت و بهطبع تعداد افرادی که قدرت خرید این خودروها را داشتند هم کمتر شد.
بههمین دلیل بازار خودروهای هاچبک عموما به دست چینیها سپرده شد. در حال حاضر سهم بزرگی از خودروهای هاچ بک اقتصادی در ایران متعلق به برندهای چینی است. در ادامه این گزارش قصد داریم هفت خودرو هاچبک محبوب در بازار ایران را معرفی کنیم.
ارزانترین هاچبک گروه
تیبا ۲ یا مدل هاچ بک خودروی تیبا از محصولات شرکت سایپا است. این خودرو به دلیل قیمت مناسب توانسته محبوبیت زیادی در بین اقشار مختلف جامعه و از جمله جوانان به دست آورد. تیبا ۲ ظاهری ساده و قدیمی دارد و نمیتوان جذابیت یا خصوصیت خاصی را در آن مورد اشاره قرار داد. اما خودروی مناسب و کاربردی برای انجام امور روزمره درونشهری محسوب میشود. این خودرو دارای موتور ۴ سیلندر ۸ سوپاپه با حجم ۱۵۰۳ سی سی است. این موتور میتواند حدأکثر قدرت ۱۸۷ اسب بخار و حدأکثر گشتاور ۱۲۸ نیوتن متر را تولید کند. شرکت سایپا تجهیزاتی از قبیل آینههای جانبی برقی، بالابرهای برقی شیشههای عقب، ریموت کنترل، تهویه خودکار و رینگ آلومینیومی را به عنوان آپشنهای سفارشی این خودرو تعیین کرده است که با پرداخت هزینههای بیشتر میتوانید آنها را تهیه کنید.
خوشفروشترین هاچبک
هاچبک پژو ۲۰۶ یکی از خودروهای محبوب بازار ایران است؛ این خودرو در میان نسل جوان محبوبیت بالایی دارد. گرایش جوانان ایرانی به این خودرو به دلیل کیفیت بالاتر و ظاهر زیباتر آن نسبت به خودروهایی مانند پراید و تیبا است. طول این خودرو ۳۸۳۵ میلیمتر و عرض آن ۱۶۵۲ میلیمتر است که همانطور که انتظار میرود فضای زیادی را اشغال نمیکند. خودرو ۲۰۶ تیپ دو از موتور TU۳A با حجم ۱۳۶۰ سی سی استفاده میکند. حداکثر توان این موتور ۸ سوپاپه ۷۵ اسب بخار و حدأکثر گشتاور آن ۱۱۸ نیوتن متر است. میتوان پژو ۲۰۶ هاچبک را بهعنوان یکی از گزینههای مناسب و خوشفروش هاچبکهای ۱۰۰ میلیون تومانی طبقهبندی کرد.
۲۰۷ رقیب ۲۰۶
تولید پژو ۲۰۷ برای مدت ۴ سال در ایران متوقف شده بود، اما بالاخره در سال ۱۳۹۵ تولید این خودرو از سر گرفته شد. در دور جدید تولید پژو ۲۰۷ تجهیزات جدیدی از جمله صفحه نمایش لمسی، دوربین و سنسور عقب، لامپهای روشنایی در روز، کروز کنترل و … به آن اضافه شد. این خودرو هم از محبوبیت خاصی در بازار خودرو کشور برخوردار است و مشتریان زیادی در بین نسل جوان دارد. پژو ۲۰۷ از موتور ۴ سیلندر ۱۶ سوپاپه با حجم ۱۵۸۷ سی سی استفاده میکند. این موتور میتواند حداکثر قدرت خروجی ۱۰۵ اسب بخار و حداکثر گشتاور خروجی ۱۴۲ نیوتن متر را تولید کند. به این ترتیب قادر است حداکثر سرعت ۱۹۰ کیلومتر در ساعت را تولید و در مدت زمان کمتر از ۱۲ ثانیه از صفر به ۱۰۰ کیلومتر برسد. اما با افزایش غیر معقول قیمت خودرو در ایران امروزه باید خودرو ۲۰۷ را در میان خودروهای بالای ۱۰۰ میلیون طبقهبندی کرد.
رنو ساندرو
یکی دیگر از هاچبکهای محبوب بازار، رنو ساندرو است. این خودرو برای اولین بار در سال ۱۳۹۴ به ایران وارد شد. ساندرو محصول مشترک شرکت فرانسوی رنو و زیرمجموعه رومانیایی آن (بهنام داچیا) است، بههمین دلیل در اروپا بهنام داچیا ساندرو شناخته میشود. ساندرو مانند سایر محصولات رنو در ایران فروش خوبی داشته است. موتور ۴ سیلندر ۱۶ سوپاپه این خودرو دارای حداکثر قدرت خروجی ۱۰۵ اسب بخار و حداکثر گشتاور ۱۴۰ نیوتن متر است. حداکثر سرعت ساندرو ۱۷۰ کیلومتر در ساعت است و شتاب گیری صفر تا ۱۰۰ کیلومتر را در در مدت زمان کمتر از ۱۲ ثانیه انجام میدهد.
پیکانتو شیک
کیا پیکانتو، محصول شرکت کیا موتورز کرهجنوبی است. این خودرو از ظاهری متفاوت و مدرن برخوردار است. چراغهای بزرگ نمای جلو خودرو و هماهنگی کاملی با خطوط کمانی و تیز روی کاپوت و سپر خودرو دارند. طراحی خشن و تهاجمی این خودرو نظر هر جوان ایرانی را جلب میکند. از تجهیزات و امکانات رفاهی پیکانتو میتوان به صندلیهای تاشوی عقب، سانروف، امکانات تنظیم ارتفاع چراغهای جلو، سیستم کمکی آغاز حرکت در سربالایی و ۶ کیسه هوا اشاره کرد. موتور ۴ سیلندر ۱۶ سوپاپه این خودرو دارای حجم ۱۲۴۸ سی سی است. این موتور میتواند حدأکثر قدرت ۸۵ اسب بخار و حدأکثر گستاور ۱۲۱ نیوتن متر را تولید کند. شتاب صفر تا ۱۰۰ کیا در ۱۱ ثانیه انجام میگیرد و حدأکثر سرعت آن ۱۷۱ کیلومتر بر ساعت است.
کوچکترین عضو چینیها
این خودرو کوچکترین عضو خانواده خودروهای چینی امجی است. نمای خارجی این خودرو ساده، ولی در عین حال جذاب به نظر میرسد. امجی ۳ هم در میان هاچبکهای محبوب موجود در بازار کشور است. سادگی و جذابیت طراحی خارجی و امکانات کابین این خودرو موجب محبوبیت آن در میان نسل جوان کشور شده است. از تجهیزات و امکانات رفاهی این خودرو چینی میتوان به سانروف، استریو مجهر به ۶ بلندگو، ۶ کیسه هوا، سیستم توزیع نیروی ترمز (EBD)، تنظیم دستی صندلی راننده به ۶ روش و صندلی سرنشین جلو به ۴ روش و صندلیهای اسپرت ضد لغزش اشاره کرد. ام جی ۳ از موتور ۴ سیلندر ۱۶ سوپاپه با حجم ۱۴۹۸ سی سی استفاده میکند. حداکثر قدرت موتور این خودرو ۱۰۷ اسب بخار و حداکثر گشتاور آن ۱۳۵ نیوتن متر. به این ترتیب امجی میتواند در مدت زمان کمتر از ۱۲ ثانیه از صفر به ۱۰۰ کیلومتر برسد و حداکثر سرعت ۱۸۰ کیلومتر در ساعت را برای سرنشینان آن به ارمغان بیاورد.
در این زمینه بخوانید
با ۱۰۰ میلیون تومان چه خودروهایی میتوان خرید؟ باشگاه معمولیها!
امویام ۳۱۵
یکی دیگر از هاچ بکهای محبوب بازارهای خودرو ایران، ام وی ام ۳۱۵ است. این خودرو دارای ظاهری زیبا و امروزی است. چراغهای بزرگ جلو و خطوط تیز آن، که از پایان چراغها جلو تا چراغهای عقب خودرو امتداد دارند، ظاهری تهاجمی به خودرو داده است. این خودرو نسبت به رقبای خود کابینی نسبتاً بزرگتر و جادارتر دارد و امکاناتی از قبیل سیستم مدیریت پیمایش (نمایش مسافت طی شده، مصرف بنزین و …) و صفحه نمایش، آن را متمایز کرده است. ام وی ام ۳۱۵ از موتور ۴ سیلندر ۱۶ سوپاپه استفاده میکند و حجم آن ۱۴۹۷ سی سی است. حدأکثر قدرت موتور این خودرو ۱۰۹ اسب بخار و حدأکثر گشتاور آن ۱۴۰ نیوتن متر است. به این ترتیب میتواند تا حدأکثر سرعت ۱۷۰ کیلومتر در ساعت شتاب بگیرد. فاصله محورهای خودرو ۲۵۲۷ میلیمتر است و خودروی مناسب برای استفادههای روزمره محسوب میشود. این خودرو همچنین از استاندارد آلایندگی یورو ۵ پیروی میکند که از این نظر نسبت به بسیاری از رقبای خود پیشرفتهتر است.
منبع : https://life.irna.ir/
موتور خودروهای درون سوز با سوخت (بنزین) کار میکند،
اما عملکرد موتور بدون الکتریسیته ممکن نخواهد بود.
بسیاری از قطعات خودرو با الکتریسیته کار میکنند، حتی در هنگام روشن شدن موتور هم نیاز به آن ضروری است.
شمعها توسط وایر شمع به سیستم احتراق خودرو متصل میشوند.
الکتریسیته توسط دینام در موتور تولید میشود و به شمع ها انتقال مییابد،
جایی که شمع با ایجاد قوس الکتریکی در داخل سیلندر عامل جابجایی پیستون و تولید نیرو خواهد شد.
شمعها جزء حیاتی سیستم تولید نیرو در اتومبیل شما میباشند.
با ایجاد جرقه توسط شمع موتور ، مقادیر ناچیزی از الکترود آن از بین میرود، تا در نهایت الکترود آن قدر فرسوده میشود که دیگر توان ایجاد جرقه برای مشتعل ساختن مخلوط سوخت و هوا را نخواهد داشت.
نتیجه فرسوده شدن شمع ها عملکرد نامناسب موتور و سیلندر ها و به طور کلی کاهش قدرت موتور و افزایش مصرف شوخت می باشد.
از لحاظ طول عمر، مدت زمانی که شمع موتور شما به طور مناسب عمل میکند به شمع های مورد استفاده در موتور شما بستگی دارد.
شمعهای مسی معمولی فقط حدود 30 هزار کیلومتر عمر خواهند کرد.
شمعهای پلاتینیومی میتواند تا 100 هزار کیلومتر عمر کنند.
انواع دیگر نیز میتوانند تا نهایتاً 150 هزار کیلومتر عمر کنند.
اگر دفترچه راهنمای خودرو خود را چک کنید، احتمالا متوجه خواهید شد که خودروسازی شما توصیه میکند که شمع ها را باید حدود 50 هزار کیلومتر تعویض کنید.
با این حال، زمانبندیِ تعویض به عوامل متفاوتی وابسته است:
شمع عملکرد قوی
اگر شمع ماشین شما با عملکرد قوی داشته باشید، این امکان وجود دارد که شما نیاز به تعویض بیشتر آنها داشته باشید چون الکترود آن سریعتر فرسوده میشود.
شمع با عمر زیاد
برخی از شمعها برای داشتن عمر طولانی ساخته میشوند.
الکترودِ آنها به سرعت فرسوده نمیشوند،
به این معنی که نیازی نیست که آنها را مکرراً تعویض کنید.
شمع ساختهشده از ایریدیوم یا پلاتین طولانیترین عمر را در بین انواع شمع ها دارند (مس دارای کوتاهترین طول عمر در حدود 30 هزار کیلومتر است).
نفوذ روغن
زمانی که یک شمع را از موتور بیرون میکشید، پایهی آن باید نسبتاً تمیز باشد.
اگر روی آن روغن وجود داشته باشد، به این معنی است که نشتی وجود دارد.
این موضوع نه تنها به آن معنی است که شما باید درزبندی موتور را احیا کنید، بلکه باید شمع را در بازههای کوتاهتری تعویض کنید.
رانندگی با گاز دادن زیاد
اگر شما پُرگاز رانندگی میکنید، احتمالاً باید شمع های خود را زودتر تعویض کنید.
رانندگانی که کمتر پدال گاز را میفشارند، شمعِ خودرویشان مدت زمان بیشتری دوام میآورد.
بیش از از حد گرم شدن شمع ها میتواند عمر آن ها را کاهش دهد.
اشتعالِ مخلوط هوا و سوخت قبل از تولید جرقه توسط شمع ها که در موتورهایی که زمانبندیِ آنها مشکل دارد، یا با نسبت اشتباه سوخت و هوا کار میکنند، میتواند دلیل این پدیده باشد.
اگر روغن بر روی شمع نفوذ کند، نوک آن خراب خواهد شد.
این موضوع باعث ایجاد آسیب و فرسایش اضافی میشود (نشت روغن به داخل محفظه احتراق چیزی است که در طول زمان اتفاق میافتد چرا که درزبندی قطعات موتور در طول زمان آسیب میبیند ).
تجمع کربن روی سر شمع میتواند منجر به خراب شدن شمع به صورت زودرس شود.
این موضوع میتواند ناشی از تزریق سوخت آلوده توسط انژکتورها، فیلتر هوای فرسوده و بسیاری از دلایل دیگر باشد.
این نشانه میتواند نشانه بسیاری از مشکلات دیگر نیز باشد، اما شمع های فرسوده باید به عنوان یک علت در نظر گرفته شوند.
مانند مورد قبل میتواند دلایل متفاوتی داشته باشد،
با این حال شمع فرسوده یک دلیل معمول برای مصرف سوخت زیاد می باشد.
پس زدن موتور ناشی از هوای زیاد در مخلوط هوا و سوخت، اغلب به خاطر شمعهای کهنه میباشد.
منبغ : https://www.cario.ir/
اگر خودروی شما فاقد سیستم HAC باشد با دو روش می توانید خودروی خود را در سربالایی کنترل کنید و مانع از عقب رفتن خودروتان شوید.
1- استفاده از ترمز دستی:
اگر در سربالایی خواستید خودروی شما عقب نرود ، همچنان که یکی از پاهایتان بر روی ترمز و دیگری بر روی کلاچ است.
دنده را در وضعیت 1 ( یا دنده عقب ) قرار دهید و ترمز دستی را تا جائیکه امکان دارد بالا بکشید.
اکنون پایی که روی ترمز بوده به آرامی بردارید تا ببینید ترمز دستی شما می تواند خودرو را کاملا نگه دارد یا نه ؛
اگر خودرو لغزش پیدا کرد ، ترمز دستی شما ضعیف است و نمی توانید از این روش استفاده کنید ولی اگر خودرو لغزش پیدا نکرد پایی که از روی ترمز برداشته بودید را بر روی پدال گاز فشار دهید تا دور موتور به اندازه ی کافی بالا برود.
وقتی دور موتور به اندازه کافی بالا رفت ، به آرامی پای دیگرتان را از روی پدال کلاچ بردارید تا خودرویتان تمایل به حرکت پیدا کند.( منظور از تمایل اینست که خودرو می خواهد به جلو حرکت کند ولی ترمزدستی مانع جلو رفتنش می شود. ) اکنون می توانید با پایین کشیدن ترمز دستی بدون اینکه خودرو ، عقب برود حرکت کنید.
2- استفاده همزمان از پدال گاز ، کلاچ و ترمز:
در این روش با پای سمت چپ ، باید پدال کلاچ را بفشارید و با پای راست ، همزمان پدال ترمز و گاز را فشار دهید ، به این صورت که با نوک پای راست پدال ترمز و با پاشنه پای راست پدال گاز را بفشارید.
مانند روش اول هنگامی که دور موتور به اندازه ی کافی رسید ، کم کم پای چپ را از روی کلاچ بردارید و وقتی خودرو تمایل به حرکت پیدا کرد ، نوک پای راست را از روی ترمز بردارید تا خودرو به سمت جلو حرکت کند.
3- تلفیق روش اول و دوم:
این روش عین روش دوم است با این تفاوت که در تمامی مراحل ترمز دستی نیز فعال می باشد و هنگامی که قصد کردید نوک پای راست را از روی پدال ترمز بردارید ، باید ترمز دستی را نیز پایین بکشید.
از بین روش های گفته شده مطمئن ترین روش ، روش سوم می باشد.
منبع :http://hyunda.ir/
کیسه های هوا در قسمت های مختلف خودرو قرار داده شده و در کسری از زمان پس از تصادف ، به سرعت پر از هوای فشرده می شود و مانع از آسیب دیدن قسمت های مختلف بدن سرنشینان می شود. معمول ترین مدل کیسه هوا ، کیسه هوای راننده می باشد که در فرمان خودرو قرار دارد.
اما کیسه های هوا چگونه مانع از آسیب دیدن افراد در تصادفات می شود ؟
در تصادفاتی که از جلو اتفاق می افتد ، راننده به سمت داشبورد و شیشه جلو حرکت می کند و داشبورد ، فرمان و پدال های گاز و کلاچ و فرمان به سمت راننده !!! از آنجایی که این اجسام توپر و سخت می باشند با برخورد به بدن آسیب پذیر راننده ، باعث آسیب می شوند ، چون نیروی زیاد در سطح کم باعث آسیب می شود ( شکل زیر سمت چپ ، نیروی وارد بر سطح کم با رنگ قرمز نشان داده شده است ) هدف استفاده از کیسه های هوا ، افزایش سطح برخورد بین بدن راننده و اجزای خودرو می باشد ، چون نیروی تصادف ثابت است ولی وقتی سطح برخورد بین راننده و اجزای داشبورد افزایش می یابد ، آسیب کمتری به راننده می رسد و به زبان ساده ، کیسه هوا ، سطح بیشتری برای جذب انرژی بدن راننده تامین می کند و به علاوه جنس آن نرم تر از اجزای داشبرد و توخالی نیز می باشد. این سطح بیشتر برخورد در شکل پایین سمت راست با رنگ نارنجی نشان داده شده است.
کیسه های هوا علاوه بر افزایش سطح برخورد بین راننده و اتاق خودرو وظیفه محدود کردن حرکت قسمت های آسیب پذیر بدن راننده را نیز بر عهده دارند ، برای مثال در تصادفاتی که از جلو اتفاق می افتد ، چنانی که در شکل زیر می بینید ، کمربند ایمنی مانع از حرکت بدن به سمت جلو می شود ، ولی سر انسان که وزن زیادی نیز دارد بدون محافظ بوده ، به شدت به جلو حرکت می کند و حتی اگر سر ، به چیزی برخورد نکند ، این حرکت ناگهانی باعث آسیب شدید به نخاع گردن می شود.
این حرکت سریع سر و آسیب به گردن فقط در تصادفات جلو اتفاق نمی افتد ، در تصادفاتی که خودرویی از عقب برخورد می کند نیز این حالت اتفاق می افتد ، در شکل زیر ، نیروی ناشی از برخورد خودرو از عقب با فلش شماره 1 ( آبی آسمانی ) نشان داده شده ، در اثر این برخورد از عقب ، سر فرد ابتدا سریعا به سمت عقب ( فلش شماره 2 ) و سپس به شدت به سمت جلو ( فلش شماره 3 ) حرکت می کند و باعث آسیب به گردن می شود.
در تصادفاتی که از طرفین اتفاق می افتد نیز این حرکت گردن اتفاق می افتد ولی از جهت دیگر ، در شکل زیر این حالت نشان داده شده است.
تا اینجا وظیفه کیسه های هوا را شناختید.
اولین وظیفه افزایش سطح برخورد بین انسان و خودرو جهت پخش نیروی تصادف برای کاهش آسیب می باشد یا به زبان ساده واسطه ای نرم بین انسان و اجزای سخت اتاق خودرو می باشد.
دومین وظیفه محدود کردن حرکت سر انسان برای جلوگیری از برخورد آن به قسمت های مختلف و همچنین جلوگیری از آسیب گردن می باشد.
جهت رسیدن به این دو هدف ، انواع مختلف کیسه های هوا در قسمت های مختلف خودرو استفاده می شود که به شرح هریک می پردازیم.
در شکل زیر این دو کیسه هوا را می بینید ، کیسه هوا سمت راست برای راننده و کیسه هوا سمت چپ برای شاگرد در نظر گرفته شده است (فرمان این خودرو در سمت راست قرار دارد) همانطور که مشاهده می کنید کیسه هوا سمت شاگرد بزرگتر است چون سمت شاگرد به علت عدم وجود فرمان ، نیازمند حجم بیشتری از کیسه هوا جهت محدود کردن حرکت سر شاگرد به سمت جلو می باشد.
این مدل کیسه هوا ، مهمترین کیسه هوای مورد استفاده در خودرو می باشد چون بیشترین و با سرعت ترین تصادفات از سمت جلوی خودرو اتفاق می افتد و همچنین سر سرنشینان جلوی خودرو از سمت جلو بی حفاظ بوده و نیازمند آن می باشد که این کیسه های هوا از حرکت سر سرنشینان به سمت جلو جلوگیری کند ، در شکل زیر موقعیت سرنشینان جلوی خودرو قبل و بعد از تصادف و عملکرد کیسه های هوا را مشاهده می کنید.
کیسه هوای راننده در فرمان خودرو جایگذاری شده و توسط قاب هایی پلاستیکی پوشانده می شود ، کیسه های هوا با قدرتی که دارند ، در هنگام عمل کردن ، قاب ها را کنار زده و بیرون می آیند.
در شکل زیر کیسه های هوایی را می بینید که عمل کرده اند و از قاب داشبورد و فرمان بیرون آمده اند.
این کیسه های هوا در طرفین خودرو بین سرنشینان و درب خودرو قرار داده می شود ، در تصادفاتی که از طرفین خودرو اتفاق می افتد ، این کیسه های هوا به عنوان واسطه ای بین سرنشینان و طرفین اتاق خودرو ، نیروی تصادف را جذب می کنند. در شکل زیر ، کیسه هوای جانبی جلو و همچنین کیسه هوای جانبی سرنشین عقب خودرو را مشاهده می کنید.
این مدل از کیسه های هوا معمولا در داخل صندلی خودرو جایگذاری شده اند ، در شکل زیر محل نصب کیسه هوا در صندلی با فلش قرمز نشان داده شده است.
همانطور که در شکل های بالا دیدید ارتفاع این کیسه هوا تا زیر پنجره جلو می باشد و در نتیجه وظیفه حفظ سر و گردن سرنشین در تصادفات جانبی را به عهده ندارد چون معمولا این وظیفه را کیسه هوای دیگری ( کیسه هوای پرده ای ) به عهده دارد ولی در بعضی از خودروها که فاقد کیسه هوای پرده ای می باشند ، ممکن است ارتفاع کیسه هوای جانبی را به قدری بالا ببرند که سر و گردن راننده نیز حفظ کند ، در شکل زیر یک مدل از این کیسه هوا را مشاهده می کنید.
در شکل زیر کیسه هوای پرده ای عمل کرده را مشاهده می کنید.
این کیسه هوا مانند پرده ای در سرتاسر پنجره های خودرو باز می شود و دو وظیفه مهم بر عهده دارد.
اول اینکه مانع از پرتاب تکه های شیشه شکسته پنجره های خودرو به سرنشینان می شود.
دوم اینکه در تصادفات جانبی ، حرکت سر و گردن سرنشینان را محدود کرده و مانع از برخورد سر سرنشین به ستون های خودرو می شود.
یکی از عضوهای آسیب پذیر انسان که بسیار نزدیک به داشبورد نیز قرار دارد ، زانوی سرنشینان می باشد ، برای محافظت از زانوی سرنشینان ، این مدل کیسه هوا را طراحی کرده اند. یک مدل کیسه هوای زانویی را در شکل زیر مشاهده می کنید.
تا اینجا مروری کوتاه خواهیم داشت بر مهمترین و معمول ترین کیسه های هوایی که در خودرو استفاده می شوند.
در شکل زیر کیسه هوای راننده و سرنشین با شماره 1 ، کیسه هوای زانوی راننده و سرنشین با شماره 2 ، کیسه هوای جانبی سرنشینان جلو با شماره 3 ، کیسه هوای جانبی سرنشینان عقب با شماره 4 ، کیسه هوای پرده ای با شماره 5 مشخص شده اند.
اکنون به شرح سایر کیسه های هوا می پردازیم که از زمان اختراع آنها مدت زمان زیادی نگذشته ولی خودروسازان کم کم در حال استفاده از آنها می باشند و بعضا در خودروهای گران قیمت خود استفاده می کنند.
این کیسه هوا ، بین سرنشینان جلو باز شده و از برخورد آنها با یکدیگر در زوایای خاصی از تصادف جلوگیری می کند.
در شکل زیر کیسه هوای وسطی باز شده در یک خودرو را مشاهده می کنید.(با رنگ صورتی)
همان طور که در تصویر زیر سمت چپ مشاهده می کنید ، در زوایای خاصی از تصادف ، سر شاگرد به کتف راننده برخورد کرده و آسیب شدید خواهد دید ولی در سمت راست ، استفاده از کیسه هوای وسط ، آسیب ناشی از برخورد آن ها به یکدیگر را به حداقل می رساند.
این کیسه هوا بر خلاف سایر کیسه های هوا وظیفه محافظت سرنشینان را ندارد بلکه وظیفه دارد تا عابرین پیاده ، موتور سواران و دوچرخه سوارانی را که به خودرو برخورد می کنند را حفظ کند و آسیب ناشی از برخورد را به حداقل برساند. در تصویر زیر ، محافظت کیسه هوای عابر پیاده ، از سر دوچرخه سوار را مشاهده می کنید.
در تصویر زیر نیز محافظت کیسه هوای عابر پیاده از سر یک عابر پیاده را مشاهده می کنید.
این طرح از کیسه هوا جدید است و ابتکارات زیادی از جانب خودروسازان و شرکت های طراحی در طراحی انواع مختلف کیسه هوای عابر پیاده انجام می شود.
یکی از آسیب های کمربندهای ایمنی ایجاد جراحت در قسمت هایی از بدن سرنشین می باشد که زیر فشار کمربند قرار می گیرند ، این مدل کمربند دارای کیسه هوا برای جلوگیری از آسیب های کمربند ایمنی طراحی شده است. در شکل زیر سمت راست کمربند دارای کیسه هوا در حالتی که کیسه هوای آن باز شده ( عمل کرده ) را مشاهده می کنید و سمت چپ ، کمربند فاقد کیسه هوا را نشان داده است.
برای آگاهی بیشتر از آسیب های کمربند ایمنی و جلوگیری از آسیب های آن اینجا کلیک کنید.
کیسه های هوا با تمام محاسنی که دارند به علت قدرت و شدت زیاد بازشدن یا عمل کردنشان ، دارای آسیب هایی می باشند ، افراد بالغ معمولا قدرت تحمل این آسیب ها را دارند و برای آنها خطر جدی ایجاد نمی کند ولی کودکان و نوزادان ، تحمل این آسیب ها را ندارند و کیسه هوا گاهی اوقات برای آنها ایجاد مشکلات جدی می کند ، برای جلوگیری از این آسیب ها توصیه شده تا حد امکان نوزادان ، کودکان و خانم های باردار در صندلی جلو نشینند ولی اگر به هر علت مجبور به قرار دادن نوزادان و یا کودکان در صندلی جلو بودند ، اولا صندلی مخصوص آنها را به درستی به کمربند متصل کنند و دوما کیسه هوای سمت شاگرد را غیر فعال کنند چون ممکن است باعث خفگی یا پرتاب آنها شوند ، برای غیر فعال کردن کیسه هوای شاگرد ، کلید مخصوصی در خودروها نصب می شود که در هر ماشین با ماشین دیگر فرق می کند ، در یک خودرو ممکن است دکمه ای در روی داشبورد داشته باشد ( شکل سمت راست) و در ماشین دیگر کلیدی سوییچی در داخل محفظه داشبورد باشد (شکل سمت چپ)
کیسه های هوا با تمام محاسنی که دارند ، معایبی نیز دارند یکی از معایب آنها عدم عملکرد آنها هنگام تصادف می باشد ، این عدم عملکرد ممکن است به علت عیوبی در اجزای سیستم باشد و یا نوع تصادف به گونه ای باشد که سیستم متوجه تصادف نشود!!! چون سیستم ایمنی کیسه هوا مانند سایر سیستم های الکترونیکی خودرو دارای سنسور ، کامپیوتر و عملگر می باشد ، سنسورها ضربات وارده به اتاق خودرو را تشخیص داده و به کامپیوتر سیستم اعلام می کنند ، کامپیوتر سیستم شدت ضربه را متوجه شده و در صورتی که ضربه به قدری شدید باشد که کامپیوتر تشخیص تصادف بدهد ، به عملگرها که همان کیسه های هوا هستند ، دستور عمل کردن می دهد و کیسه های هوا به سرعت و شدت زیاد باز شده و پر از هوای فشرده می شوند ، تمامی این مراحل در کسری از ثانیه اتفاق می افتد.
حال اگر کامپیوتر مشکل داشته باشد ، عملگرها ، سنسورها و یا سیم کشی بین اینها دچار عیب باشند ممکن است سیستم عمل نکرده و یا ناقص عمل کند یعنی تعدادی از کیسه های هوا عمل نکنند ، البته اگر عیبی در سیستم کیسه هوا به وجود بیاید از طریق لامپ هشدار دهنده ای به اطلاع راننده می رسد ولی ممکن است عیوبی نیز توسط سیستم شناسایی نشوند ، حتی ممکن است تمام سیستم سالم باشد ولی نوع تصادف و برخورد به گونه ای باشد که سنسورها متوجه آن نشوند ، به شکل زیر نگاه کنید ، خودرو از ناحیه جلو دچار تصادف شده ، در جلوی خودرو دو سنسور قرار دارد که محل آنها با دایره قرمز مشخص شده است و محل برخورد که با مستطیل سبز نشان داده شده از محل سنسورها فاصله دارند و سنسورها متوجه برخورد نشده اند و در نتیجه کیسه های هوا عمل نکرده اند.
در تصادفاتی با زاویه برخورد خاص ، ممکن است کیسه های هوا به طور کامل عمل کنند ولی به علت زاویه برخورد ، سرنشین از بین کیسه های هوا عبور کند و به اجزای سخت برخورد کند ، مانند شکل زیر ، راننده با لکه های قرمز ، کیسه هوای راننده با لکه های زرد و کیسه هوای پرده ای با لکه های سبز نشان داده شده اند ، همانطور که می بینید راننده از بین دو کیسه هوا عبور کرده و به سمت چپ داشبورد و ستون جلو (سمت راننده) برخورد می کند.
با تمام این عیوب و در نظر گرفتن اینکه کیسه های هوا در برابر تصادفاتی چون واژگونی و تخریب اتاق خودرو نمی توانند موثر باشند ، می بایست تا حد امکان طوری رانندگی کرد تا ریسک تصادف به حداقل برسد.
منبع :http://hyunda.ir/
درباره این سایت